Τον τελευταίο καιρό, με τις έντονες εναλλαγές του καιρού, οι μετεωρολόγοι αναφέρονται συχνά στο φαινόμενο της «ψυχρής λίμνης» (Lake Effect). Πρόκειται για έναν μετεωρολογικό όρο που χρησιμοποιείται όταν μια ατμοσφαιρική διαταραχή με ισχυρά φαινόμενα πρόκειται να επηρεάσει τη χώρα.Ο όρος αυτός παραμένει αρκετά δυσνόητος για την πλειοψηφία του κόσμου, ενώ σε όσους δεν έχουν επαφή με αυτή την επιστήμ…
Τον τελευταίο καιρό, με τις έντονες εναλλαγές του καιρού, οι μετεωρολόγοι αναφέρονται συχνά στο φαινόμενο της «ψυχρής λίμνης» (Lake Effect). Πρόκειται για έναν μετεωρολογικό όρο που χρησιμοποιείται όταν μια ατμοσφαιρική διαταραχή με ισχυρά φαινόμενα πρόκειται να επηρεάσει τη χώρα.
Ο όρος αυτός παραμένει αρκετά δυσνόητος για την πλειοψηφία του κόσμου, ενώ σε όσους δεν έχουν επαφή με αυτή την επιστήμη μπορεί να προκαλέσει ανησυχία, θεωρώντας ότι πρόκειται για ένα επικίνδυνο φαινόμενο. Το meteo24news.gr αναλύει και εξηγεί τις παραμέτρους του, δίνοντας μια πιο ξεκάθαρη εικόνα.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται απλώς για μια αποκομμένη ψυχρή μάζα αέρα στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, η οποία συνοδεύεται από ένα επιφανειακό βαρομετρικό χαμηλό.
Ωστόσο, αν επικρατήσουν συγκεκριμένες συνθήκες, όπως η ατμοσφαιρική αστάθεια, η διάτμηση του ανέμου, η υγρασία και οι χαρακτηριστικές συνθήκες του εδάφους, το φαινόμενο μπορεί να εξελιχθεί σε ένα σύστημα με έντονα χαρακτηριστικά. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει μεγάλες ποσότητες βροχής, έντονη ηλεκτρική δραστηριότητα, ισχυρούς ανέμους ή ακόμα και απότομες χιονοθύελλες.
Στη συνέχεια, εξηγείται το φαινόμενο της ψυχρής λίμνης και πώς μπορούμε να προβλέψουμε τη δημιουργία του με μια απλή μαθηματική διαδικασία:
Όταν μια ψυχρή αέρια μάζα κινείται πάνω από περιοχές όπου κυριαρχεί θερμότερος αέρας (όπως πάνω από λίμνες ή θάλασσες), το κατώτερο στρώμα αέρα θερμαίνεται από την επιφάνεια του νερού. Αυτή η θέρμανση προκαλεί την εξάτμιση του νερού, μετατρέποντάς το σε υδρατμούς. Οι υδρατμοί, ανεβαίνοντας στα υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας, έρχονται σε επαφή με ψυχρότερες αέρια μάζες. Ως αποτέλεσμα, συμπυκνώνονται, δημιουργώντας σύννεφα κατακόρυφης ανάπτυξης. Τα σύννεφα αυτά επιστρέφουν το νερό στην επιφάνεια της Γης υπό τη μορφή κατακρημνισμάτων, όπως βροχή, χιόνι, χαλάζι ή ομίχλη.
Για να σχηματιστεί όμως η βροχή ή το χιόνι θα πρέπει ο αέρας που κινείται κατά μήκος της λίμνης ή της θάλασσας να είναι σημαντικά πιο κρύος σε σχέση με τον επιφανειακό αέρα ο οποίος τις περισσότερες φορές είναι κοντά στην επιφάνεια της θερμοκρασίας του νερού.
Για να γίνει πιο κατανοητό, θα πρέπει ουσιαστικά η θερμοκρασία του αέρα στα 850mb να είναι έως και 13 βαθμούς Κελσίου χαμηλότερη από τη θερμοκρασία του αέρα στην επιφάνεια. Σε περίπτωση λοιπόν που η αποκομμένη ψυχρή μάζα αέρα βρίσκεται στα 850mb κι ο αέρας είναι πιο κρύος απ’ ότι στην επιφάνεια του νερού, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις να σχηματιστεί ένα επιφανειακό βαρομετρικό χαμηλό σύστημα που όμως μπορεί να περιέχει έντονα φαινόμενα εξαιτίας της αυξημένης αστάθειας και της διάτμησης του ανέμου που παίζει καθοριστικό ρόλο στη δυναμική των φαινομένων.
Υπολογισμός κατακόρυφης θερμοβαθμίδας
Τώρα, ας δούμε πως μπορούμε να υπολογίσουμε την δημιουργία των φαινομένων με μια απλή μαθηματική πράξη από τον μετεωρολόγο Θεώδορο Κολυδά. Έστω λοιπόν ότι έχουμε στο επίπεδο των 500mb μια θερμοκρασία της τάξης των -14 βαθμών Κελσίου που ορίζει κατά κύριο λόγο την ύπαρξη της ψυχρής λίμνης στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Ακριβώς πιο κάτω έχουμε την στάθμη των 850mb που μας βοηθάει να υπολογίσουμε τη θερμοκρασία που επικρατεί στο έδαφος κι αν πρόκειται για ψυχρή ή θερμή μεταφορά αέρα. Από τους υπολογισμούς διαπιστώνουμε ότι η θερμοκρασία στο έδαφος με βάση την θερμοκρασία που επικρατεί στα 850mb είναι στους + 17 βαθμούς Κελσίου. Το αποτέλεσμα είναι :
+17 – ( – 14 ) = +31 : Αν λοιπόν υπάρχει θερμοκρασιακή διαφορά μεταξύ αυτών των δύο στρωμάτων πάνω από 28 βαθμούς Κελσίου, τότε σημαίνει ότι θα έχουμε καταιγίδες αστάθειας ή βροχές που ενδεχομένως να έχουν κι έντονο χαρακτήρα. Αν ωστόσο η θερμοκρασία του αέρα στην επιφάνεια είναι αρκετά ψυχρή ώστε να μπορέσει να διατηρήσει τους υδρατμούς σε παγωμένη μορφή, τότε επιστρέφει στο έδαφος με τη μορφή χιονιού.
Γενικότερα η αλληλεπίδραση των ψυχρών και θερμών αέριων μαζών μαζί με τα ποσοστά υγρασίας και τη διάτμηση του ανέμου καθορίζουν την ένταση και τη διάρκεια των φαινομένων. Επομένως μια μικρή διαφοροποίηση σε αυτούς τους παράγοντες μπορεί να γίνει η αιτία να μην εκδηλωθούν για παράδειγμα φαινόμενα σε περιοχές που ήταν μέσα στα έντονα ή και το αντίστροφο.
Γι αυτό το λόγο πολλές φορές έχουμε μια διαφορετική εικόνα της κατανομής του υετού και ταυτόχρονα απρόσμενες εκπλήξεις κατά την έλευση ενός χαμηλού σε σχέση με την πρόγνωση που είχε γίνει. Γιατί όλα μπορεί πολύ απλά να κριθούν στις λεπτομέρειες…
Δείτε και αυτά