Είχε πει στον γιο του 8 λέξεις…: Τα τελευταία λόγια του Αλέξη Κούγια, στον γιο του Χρήστο λίγο πριν πεθάνει που δεν θα τα ξεχάσει ποτέ

8 Μαρτίου, 2025


Ο Χρήστος Κούγιας συνεχίζει να είναι συντετριμμένος για τον χαμό του πατέρα του Αλέξη Κούγια ο οποίος πριν από περίπου μία εβδομάδα άφησε την τελευταία του πνοή, νικημένος από τον καρκίνο.Ο νεαρός φοιτητής της νομικής, περιγράφει σε συνέντευξή του τις τελευταίες στιγμές του έγκριτου δικηγόρου, όσα είπαν στο δωμάτιό του λίγο πριν το τέλος ενώ αναφέρθηκε και στην αντίδραση της μητέρας του, Εύης Βατί…

Ο Χρήστος Κούγιας συνεχίζει να είναι συντετριμμένος για τον χαμό του πατέρα του Αλέξη Κούγια ο οποίος πριν από περίπου μία εβδομάδα άφησε την τελευταία του πνοή, νικημένος από τον καρκίνο.

Ο νεαρός φοιτητής της νομικής, περιγράφει σε συνέντευξή του τις τελευταίες στιγμές του έγκριτου δικηγόρου, όσα είπαν στο δωμάτιό του λίγο πριν το τέλος ενώ αναφέρθηκε και στην αντίδραση της μητέρας του, Εύης Βατίδου στην κηδεία του Αλέξη Κούγια, με τον οποίο είχαν χωρίσει εδώ και πολλά χρόνια.

Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από τον πατέρα σου;

Ακόμη δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Το τελευταίο δίμηνο εγώ πήγαινα στον Στρατό, έβγαινα µε τους φίλους µου, έκανα ό,τι έκανα και μετά πήγαινα στο δωμάτιό του, όπου ήταν ξαπλωμένος, καθόμασταν και λέγαμε διάφορα. Του έλεγα πώς πάει η ζωή µου, συζητούσαμε τι θα γίνει, μιλούσαμε για τις υποθέσεις που έτρεχε, αλλά και για το ποδόσφαιρο.

Για να είμαι ειλικρινής, πάντως, αυτές τις μέρες δεν έχω ανέβει ξανά στο δωμάτιό του. Είναι μια τελείως άλλη ζωή χωρίς τον πατέρα µου. Ούτε υπάρχει το να τον πάρω τηλέφωνο. Τώρα που μιλάμε, τέτοια ώρα ήταν στα δικαστήρια, όπου τον έπαιρνα τηλέφωνο. Είναι μεγάλη αλλαγή για µένα. ∆εν ξέρω πώς να σου απαντήσω, ειλικρινά. Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψω αυτό που συμβαίνει, αλλά σε μεγάλο βαθμό µε βοήθησε πολύ ότι γνώριζα εδώ και δύο εβδομάδες πόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα και είχα προετοιμαστεί μέσα µου.

Πρόλαβες να του πεις όλα όσα ήθελες;

Όταν το έμαθα, δεν θα έλεγα ότι αντέδρασα πολύ καλά. Το πήρα πολύ κατάκαρδα και µου είχε πει αυτό που έγραψα: «Μην κλαις, θα τον καθαρίσουμε και τον καρκίνο». Του είπα και άλλα πράγματα προσωπικά που ήθελα. Ίσως ο πατέρας µου εκείνη τη στιγμή να κατάλαβε την κατάσταση, γιατί δεν γνώριζε ακριβώς. ∆εν μπορείς, άλλωστε, να πεις σε έναν άνθρωπο που είναι τόσο άρρωστος ότι έρχεται το τέλος. ∆εν πρέπει να τον αποθαρρύνεις, δεν μπορείς να του πεις να σταματήσει τις θεραπείες, να τα παρατήσει. Πρέπει να του δίνεις κίνητρο καθημερινά ότι όλα πάνε καλά, ακόμα και τις μικρές διαφορές. Τα μικρά θετικά πράγματα που βλέπαμε τα ανεβάζαμε επί χίλια.

Πρόλαβε να σου δώσει κάποιες συμβουλές;

Για το πώς θα ζήσω µόνος µου, υπήρχε πάντα αυτή η κουβέντα. Όλα τα χρόνια είχα μια καθοδήγηση. Ωστόσο, είναι πολύ διαφορετική η πορεία που θέλω να ακολουθήσω. Εγώ δεν μπορώ να είμαι ο ίδιος άνθρωπος µε τον πατέρα µου. ∆εν μπορώ να υποστηρίξω κάποια πράγματα που έκανε. Ήταν ένας εκρηκτικός άνθρωπος και άλλος χαρακτήρας. Ούτε μπορώ να κάνω τον τρόπο ζωής που άρεσε σε αυτόν. Είμαι πιο ήρεμος. Το µόνο που ήθελε οπωσδήποτε και το διευθέτησα αφορά το γραφείο, το οποίο ήθελε να παραμείνει, γιατί είναι η µμελλοντική δουλειά για εμένα και τη Μάιρα, την αδελφή µου. Το γραφείο είναι η πραγματική κληρονομιά του, είναι το όνομα του. Το να φαίνεται στο µμέλλον στα έδρανα το όνομα Κούγιας θεωρούσε πως είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του.

Φάνηκε και στη φωτογραφία που αγκαλιάζεις τη μητέρα και την αδελφή σου σαν να είσαι πλέον ο προστάτης τους.

∆εν ξέρω αν είμαι ο προστάτης, αλλά εγώ έχω πει και στην αδελφή µου και στη μητέρα µου πως θα κάνω ό,τι μπορώ και για τις δύο. Ό,τι χρειαστεί η αδελφή µου, ό,τι χρειαστεί η μητέρα µου, οποιοσδήποτε γενικά είναι στη ζωή µου, αν μπορώ να τον βοηθήσω, µε τον δικό µου τρόπο θα το κάνω. ∆εν μπορείς να κάνεις έκπτωση σε αυτά τα πράγματα. Αλλά, όπως έχω πει και στους φίλους µου, επειδή µου λένε πως το αντιμετωπίζω ώριμα, η αλήθεια είναι ότι έχω πονέσει και εγώ και έχω κλάψει πολύ. Όμως, πλέον, δεν μπορώ να µην κάνω κάτι, ειδικά µε τα τρέχοντα ζητήματα που έχουμε στη ζωή µας.

Τελικά, παρότι οι γονείς σου είχαν χωρίσει, είδαμε τη μητέρα σου φανερά συγκινημένη στην κηδεία.

Τη σχέση της μητέρας µου µε τον πατέρα µου όλοι τη γνωρίζουν. Έχει περάσει από χίλια κύματα. Το γνωρίζω και εγώ σε γενικές γραμμές τι συνέβαινε. Όμως, αυτό που πάντα τους ένωνε ήμουν εγώ και η Μάιρα. Προσπάθησαν να κάνουν το καλύτερο που μπορούσαν, γιατί ήταν ο πατέρας µας και η μάνα µας. Αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Η μητέρα µου δεν αντιδράει έτσι επειδή έχασε τον πρώτο της έρωτα ή τον άνδρα της.

Αντιδράει έτσι επειδή «έφυγε» ο πατέρας των παιδιών της. Αντιδρά έτσι επειδή τα παιδιά της από εδώ και πέρα θα μεγαλώσουν χωρίς τον πατέρα τους.

Ξεσπά ο Χρήστος Κούγιας: «Όσοι ζητούσαν αποζημιώσεις από τον πατέρα μου, θα κοιτάνε εμάς στα μάτια στα δικαστήρια»

«Εγώ και η Μάιρα δεν συμμεριζόμαστε κάποιες από τις απόψεις του πατέρα μου»

Ο Χρήστος Κούγιας μίλησε ζωντανά μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας στην εκπομπή Super Κατερίνα σήμερα Πέμπτη 6/3. Ο γιος του Αλέξη, ο οποίος κηδεύτηκε την Τρίτη 4/3 με το κλίμα στο τελευταίο αντίο να είναι βαρύ, άνοιξε την καρδιά του και έκανε αποκαλύψεις.

Ο 23χρονος αποκάλυψε πως το γραφείο του θα συνεχίσει κανονικά, ωστόσο με την ποδοσφαιρική ομάδα που είχε στην Κόρινθο δεν θέλει να ασχοληθεί καθώς επιθυμεί να τελειώσει τη σχολή του και να συνεχίσει το δικηγορικό του πατέρα του.

Επίσης, ο Χρήστος Κούγιας αποκάλυψε την επιθυμία του πατέρα του την οποία δυστυχώς δεν κατάφεραν να πραγματοποιήσουν….

Οι δηλώσεις του Χρήστου Κούγια για τον πατέρα του, Αλέξη

Δείτε το βίντεο:

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ

Το διαβάσαμε εδώ

Δείτε και αυτά
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.