Ήταν το Νο1 όνομα στις πίστες, σήμερα την αναγνωρίζουν ελάχιστοι: Η Λίτσα Διαμάντη κάποτε ξεσήκωνε τα πλήθη με τη φωνάρα και την γοητεία της

12 Μαΐου, 2025


Κάποτε η φωνή της σήκωνε ολόκληρα νυχτερινά κέντρα στο πόδι. Σήμερα, στα 75 της χρόνια, η Λίτσα Διαμάντη ζει ήσυχα, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, έχοντας γράψει μια σπουδαία πορεία στο ελληνικό τραγούδι που λίγοι θυμούνται όσο της αξίζει.Η Λίτσα Διαμάντη, γεννημένη ως Ευαγγελία Κοσμίδου, ήρθε στον κόσμο στις 4 Απριλίου του 1949 στον Κολωνό. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, μετακόμισε με την οικογέν…


Κάποτε η φωνή της σήκωνε ολόκληρα νυχτερινά κέντρα στο πόδι. Σήμερα, στα 75 της χρόνια, η Λίτσα Διαμάντη ζει ήσυχα, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, έχοντας γράψει μια σπουδαία πορεία στο ελληνικό τραγούδι που λίγοι θυμούνται όσο της αξίζει.

Τα παιδικά χρόνια και η πρώτη επαφή με τη μουσική

Η Λίτσα Διαμάντη, γεννημένη ως Ευαγγελία Κοσμίδου, ήρθε στον κόσμο στις 4 Απριλίου του 1949 στον Κολωνό. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, μετακόμισε με την οικογένειά της στο Αιγάλεω, όπου και τελείωσε το σχολείο.

Από πολύ μικρή ηλικία έδειξε την κλίση της στη μουσική. Σε ηλικία έξι ετών τραγούδησε για πρώτη φορά μπροστά σε κοινό, σε μια οικογενειακή γιορτή, το κομμάτι «Εκεί Ψηλά Στον Αϊ-Λια». Στα οκτώ της ξεκίνησε να μαθαίνει ακορντεόν, ενώ έντεκα χρονών κατέγραφε ήδη τα όνειρά της στο ημερολόγιο:

“Θέλω να γίνω (καλή) τραγουδίστρια, να βλέπω το όνομά μου στις φωτεινές επιγραφές, να αρέσω και να με χειροκροτεί ο κόσμος”.

Με το που τελείωσε το Δημοτικό, άρχισε να εμφανίζεται παίζοντας ακορντεόν σε θερινούς κινηματογράφους, δίπλα στον Αγκόπ. Σύντομα ακολούθησαν τα πανηγύρια, όπου τραγουδούσε με δημοτικά συγκροτήματα.

Το ξεκίνημα στη δισκογραφία και η σπάνια φωνή

Στα 13 της χρόνια μπήκε για πρώτη φορά σε στούντιο και ηχογράφησε το «Ένα δειλινό του Απρίλη» για την εταιρεία Ντο-Ρε. Μόλις δύο χρόνια αργότερα, το 1965 και σε ηλικία 16 ετών, ηχογράφησε το τραγούδι «Συννεφιές» του Γιώργου Μητσάκη, που θεωρείται σημείο-αναφοράς για την καριέρα της.

Γρήγορα η φωνή της ξεχώρισε, κυρίως ως δεύτερη φωνή, ένα ρόλο ιδιαίτερα απαιτητικό. Η ίδια αντικατέστησε σταδιακά σημαντικά ονόματα όπως η Βούλα Γκίκα και η Άννα Χρυσάφη, λόγω της μοναδικότητας στη χροιά και της σταθερότητάς της.

Η εμπιστοσύνη των μεγάλων και η καθιέρωση

Συνεργάστηκε με τεράστια ονόματα του ελληνικού τραγουδιού:
Απόστολο Καλδάρα, Γιώργο Κατσαρό, Άκη Πάνου, Χρήστο Νικολόπουλο, Νίκο Καρβέλα, Σταμάτη Κραουνάκη, Τόλη Βοσκόπουλο και φυσικά τον Στέλιο Καζαντζίδη.

Ο ίδιος ο Γιώργος Μητσάκης είχε πει για εκείνη:

«Είχε ωραία φωνούλα, την άκουσα και της έδωσα τις “Συννεφιές”. Μεγάλο τραγούδι. Τότες, το Λιτσάκι το είχαν όλοι για δεύτερη φωνούλα. Ήταν καλή. Πολύ καλή. Όμως δεν της είχαν δώσει την ευκαιρία να αναδειχθεί. Ώσπου σκέφτηκα: “Ένα τραγούδι είναι, Γιώργο, δώσ’ το και θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο”. Όπως και έγινε».

Οι συνεργασίες που άφησαν εποχή

Σημαντική στάση στην πορεία της ήταν η συνεργασία με την Πόλυ Πάνου. Ακολούθησαν εμφανίσεις και ηχογραφήσεις με τον Βασίλη Βασιλειάδη, τον Μπάμπη Τσετίνη, τον Δημήτρη Ευσταθίου και τον Μάνο Παπαδάκη. Με τη στήριξη των Πυθαγόρα και Κατσαρού, ερμήνευσε το «Δεν υπάρχει ευτυχία», ένα κομμάτι που την καθιέρωσε ως πρώτο όνομα.

Από τη «Νεράιδα» μέχρι το «Can Can» και τα «Δειλινά», η Λίτσα Διαμάντη πρωταγωνίστησε στα μεγαλύτερα μαγαζιά της Αθήνας τις δεκαετίες ’80 και ’90.

Η επιθυμία για τραγούδια του Χατζιδάκι

Σε παλαιότερη συνέντευξή της είχε εξομολογηθεί:

«Το όνειρό μου ήταν να πω κάτι από τον Μάνο Χατζιδάκι – έστω ένα ρεφρέν δικό του. Όταν ήμουν μικρή είχα πει το “Χάρτινο το φεγγαράκι” με συνοδεία ενός πιάνου. Κάποτε, περιμένοντας στο αεροδρόμιο, τον είχα δει και μου είπε – να είναι καλά εκεί που είναι – “Εσύ είσαι πολύ ωραία τραγουδίστρια και θα σου δώσω δύο τραγούδια μου”. Μετά χάθηκε. Αλλά ήταν ωραία στιγμή».

Η ζωή σήμερα και η διακριτική της αποχώρηση

Σήμερα, η Λίτσα Διαμάντη ζει στο κέντρο της Αθήνας. Έχει επιλέξει συνειδητά την απόσυρση από τα φώτα της δημοσιότητας. Τα τελευταία 20 χρόνια είναι ζευγάρι με τον επιχειρηματία Κώστα Γερογιάννη.

Αν και κάποτε λάτρευε τα ταξίδια, πλέον προτιμά ήσυχες εξόδους σε μικρές ταβέρνες του Ψυρρή, πάντα διακριτικά. Άνθρωπος από το περιβάλλον της είχε δηλώσει:
«Ήξερε πότε να φύγει με αξιοπρέπεια, αν και η φωνή της ήταν σαν γάργαρο νερό».

Η τελευταία της δημόσια εμφάνιση ήταν το 2009, στη μεγάλη συναυλία στο Καλλιμάρμαρο προς τιμήν του Στέλιου Καζαντζίδη. Μέχρι που εμφανίστηκε πρόσφατα στο κοινό, σε θεατρική παράσταση.

Μια σπουδαία πορεία με αξιοπρέπεια

Γράφει η Έπη Τρίμη

Η Λίτσα Διαμάντη υπήρξε το αγαπημένο παιδί των μεγάλων συνθετών, όχι μόνο για τη φωνή της αλλά και για το ταπεινό της προφίλ. Ποτέ δεν κυνηγούσε τη δημοσιότητα, ακόμα και στα χρόνια της μεγάλης επιτυχίας. Σήμερα παραμένει πιστή στον εαυτό της: απλή, αυθεντική και γεμάτη μνήμες μιας εποχής που άφησε πίσω της, αλλά που δεν την ξέχασε ποτέ.



Το διαβάσαμε εδώ

Δείτε και αυτά
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.